Το χτεσινό Δ.Σ. με μοναδικό θέμα συζήτησης τη μελέτη για τον
Προσφυγικό οικισμό, ολοκληρώθηκε μετά 4 ώρες! Η… απόφαση που πάρθηκε να αναβληθεί
για 3 μήνες αργότερα, ήταν αποτέλεσμα της ανύπαρκτης προετοιμασίας που
προηγήθηκε.
Μια 10ετια μετά, τίποτε δεν είναι όπως τότε. Να θυμίσω πως
τότε ένα από τα ζητήματα που οδήγησαν τον κ. Γρετζελιά στην οριστική
απομάκρυνση από τη θέση του Δημάρχου, ήταν οι επιλογές του στον Προσφυγικό. Εκείνη
την εποχή λοιπόν ήταν μείζον θέμα στην περιοχή καθώς αφορούσε πάνω από 450
οικογένειες. Έτσι υπήρχε διαρκής πίεση από πολλούς δημότες, προς όλες τις κατευθύνσεις
και όσους πολιτικούς ή υπηρεσιακούς παράγοντες εμπλέκονταν στην υπόθεση. Σήμερα
και αφού άλλοι έχτισαν, άλλοι πούλησαν, άλλοι εγκατέλειψαν ή δε συμφώνησαν,
άλλοι δεν είχαν τη δυνατότητα ή συμφέρον να χτίσουν, έχουν απομείνει ελάχιστοι
από αυτούς που ακόμη γυρεύουν το όποιο δίκιο τους. Φυσικά ρόλο στη σημερινή εικόνα
έπαιξαν και οι Δημοτικές Αρχές που ακολούθησαν ως και σήμερα, με τις υποσχέσεις
που δεν τήρησαν ή δεν πάλεψαν επαρκώς, ή εκείνες που έδωσαν γνωρίζοντας ότι δεν
υπάρχει αντίκρισμα…
Ήταν ακόμη μια επανάληψη της εικόνας μιας κοινωνίας που
κουράστηκε, απηύδησε, δεν άντεξε, αποστράφηκε, αλλά και βολεύτηκε… Ήταν η
εικόνα μιας Δημάρχου που ρώτησε τι είναι αυτό το Π.Δ. και απόρησε πως έγινε λαβύρινθος
ο Προσφυγικός. Ενός Δ.Σ. που δεν είχε λόγους να ασχοληθεί περισσότερο από το
αίτημα κάποιων κατοίκων και επομένως δε χρειαζόταν να είναι διαβασμένο. Μιας επιτροπής
διαβούλευσης που όπως είπε η Δήμαρχος, από 45 μέλη εμφανίστηκαν όταν ήρθε το
θέμα για συζήτηση 8 και μετά 3. Μιας Επιτροπής Ποιότητας Ζωής από την οποία
έλειπαν οι μισοί, και η οποία δε συζήτησε το θέμα αποδεχόμενη τη σκέψη του
Προέδρου κ. Παπανικολάου, να συζητηθεί κατευθείαν στο ΔΣ.
Σε αυτά να προσθέσουμε την εικόνα του μελετητή, ο οποίος
ξεκινώντας ξεκαθάρισε πως δεν έχει υποχρέωση να παρευρίσκεται ή να συμβάλλει. Αγαπάει
όμως την πόλη μας, έχει προσωπικό ενδιαφέρον για τον Προσφυγικό, και γι΄ αυτό
αποδέχτηκε να προσέλθει και να βοηθήσει. Επίσης έδωσε την πληροφορία πως από
τότε που πραγματοποίησαν τη μελέτη από κοινού με μια ακόμη συνάδελφο του, εκείνη έχει βγει ήδη προ
πολλού στη σύνταξη!
Αυτό λοιπόν που εγώ είδα, ήταν σε μικρογραφία ότι υπάρχει
ευρύτερα στη χώρα μας. Ένας λαός για ποικίλους λόγους αποκαμωμένος, που
ενδιαφέρεται για τον εαυτό του ή έστω το στενό περίγυρο του. Μια εξουσία που
σέρνεται προσπαθώντας να αποφύγει ευθύνες, σκοτούρες, μπελάδες και βαριέται να διεκπεραιώσει
ακόμη και τη γραφειοκρατία που θα γίνει από υπαλλήλους.
Συνδέοντας τα παραπάνω με τα μελλούμενα των εκλογών,
αναρωτιέμαι τι θα ακολουθήσει τα 5 χρόνια της επόμενης Δημοτικής Αρχής. Δυστυχώς
στο όνομα της… σταθερότητας ισχύει το γνωστό καλπονοθευτικό σύστημα, που δεν
αποτυπώνει τους πραγματικούς συσχετισμούς δυνάμεων. Και αντί να γίνει μικρότερη
από 4 χρόνια η θητεία, αυξήθηκε σε 5.
Η οσμή της παρακμής, η απαξίωση των ΟΤΑ με ευθύνη και των
εκπροσώπων τους, η λαίλαπα των μνημονιακών πολιτικών, κρατούν ακόμη αξιόλογο κόσμο
μακριά από τη συμμετοχή στα κοινά ή σε
απόσυρση από αυτά. Και παράλληλα έχουμε τους ίδιους πρωταγωνιστές που
δοκιμάστηκαν και αποδοκιμάστηκαν ή κατά γενική ομολογία απέτυχαν, να επιμένουν
στην παρουσία τους και στη διεκδίκηση της νομής της εξουσίας, συμβάλλοντας αποφασιστικά
στην αναπαραγωγή νέων προσώπων πιστών ή κακέκτυπων αντιγράφων τους…
Στρέφω τις ελπίδες μου στις νεότερες γενιές, πιστεύοντας πως
αυτές κυρίως μπορούν και κάποια στιγμή θα αναζωογονήσουν την κοινωνία μας,
επιστρέφοντας σε αξίες που ξεχάσαμε, που πετάξαμε, που παραλείψαμε…
Υγ. Έγραψα για το ΔΣ σε διαφορετικό ύφος από ότι θα έγραφα,
επηρεασμένος από το άρθρο του Διαμαντή Σεϊτανίδη στην «Αλήθεια» που μπορείτε να
δείτε στην παρακάτω διεύθυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου