Σπύρος Καβακόπουλος: Εθνικά υπερήφανοι

Θυμηθήκαμε επιτέλους το «Εθνικά Υπερήφανοι» και είπα να αρθρώσω και γω τον λόγο μου.

Η κόρη μου στο δημοτικό το 1988 και για τρία - τέσσερα χρόνια, στο ηρώων  Ν. Φιλαδέλφειας, κάθε φορά που ομιλητής έλεγε ότι το τάδε δημοτικό σχολείο καταθέτει στεφάνι, τα παιδιά από τ’ άλλα, έκαναν ου γιουχάροντας το δήθεν αντίπαλο σχολείο…… Έβγαινα από τα ρούχα μου παρατηρώντας την αναισθησία  δασκάλων, δημάρχων, εξουσιών, κόσμου. Καμία επίπληξη, κανένα σουτ ή ακόμα και σκασμός. Ξεφτιλιζόταν η πιο ιερή στιγμή της εθνικής γιορτής και όλοι στην νιρβάνα της εθνικής ασυνειδησίας.   

Πέρασαν μερικά χρόνια κι άρχισε να καίγεται στα πανεπιστήμια, η ελληνική  σημαία, το σύμβολο του έθνους. Ο εθνικά υπερήφανος λαός, έκανε τηλεοπτικό χάζι στην βαθειά του πολυθρόνα, βγάζοντας τον σκασμό, ξεχνώντας ότι οι γονείς του πολέμησαν τη Γερμανική σβάστικα.

Λίγα ακόμη χρόνια μετά, οι ομιλούντες για πατρίδα, έθνος, γλώσσα, σημαία, πολιτισμό, άρχισαν να τους χαρακτηρίζουνε φασίστες. Αλήθεια ο κος Γλέζος μήπως είναι φασίστας και δεν το ξέρει ο ίδιος;

Χρόνια τώρα αφελληνιζόμαστε. Η γλώσσα μας, ο κύριος βραχίονας του ελληνικού πολιτισμού και της επιβίωσής του, συνεχώς φτωχαίνει. Φτωχοποιώντας όμως τη γλώσσα, φτωχαίνουμε τη σκέψη, μηδενίζουμε τη μνήμη μας. Γλώσσα και σκέψη δεν μπορούν να υπάρξουν ξεχωριστά.

«Για να κατακτήσεις ένα λαό του αφαιρείς τη γλώσσα» έλεγε ο Λένιν. Κι όμως η γλώσσα στην Ελλάδα, θεωρείται ως κάτι το παρωχημένο και όχι μόνο γιατί το λέει γνωστός μου υπεύθυνος εταιρίας μάρκετιγκ, αλλά γιατί αυτό αποδεικνύεται καθημερινά. Επιχειρηματίες από τον μικρότερο έως τον μεγαλύτερο, επιλέγουν αγγλοσαξωνική ονομασία για την επιχείρησή τους. Και όσοι διαθέτουν ελληνική, την αλλάζουν π.χ. Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο - Post Bank. Στις συνεντεύξεις τύπου των Ευρωπαϊκό φόρουμ, πίσω από τους ομιλητές σε γαλάζιο φόντο, αναφέρεται σ’ όλες τις γλώσσες η ονομασία του κάθε φόρουμ π.χ. ευρωομάδα, ομάδα Βρυξελλών, κλπ. Στη χώρα μας αντί να χρησιμοποιούμε την ελληνική ονομασία που γράφουν οι ξένοι, χρησιμοποιούμε την αγγλική, όπως Εurogroup, Brussels Group  Αφελληνίζουμε τα παιδιά μας από την πρώτη στιγμή που θα γεννηθούν στο μαιευτήριο, δίνοντας τους μπαλόνι ή φανελάκι που γράφει it’s a boy ή it’s a girl. Κορύφωση, ελληνική κατασκήνωση από τις πλέον πετυχημένες εμπορικά, όπου τα παιδιά κάνοντας τούς καουμπόυδες, μυούνται στην αμερικανική κουλτούρα και μαθαίνουν με εκπληκτικά εύκολο τρόπο όλες τις αμερικάνικες πολιτείες της «άγριας δύσης». Αν ο ελληνικός πολιτισμός και ειδικά ο αρχαίος δεν ήταν τόσο υποτιμημένος στη χώρα μας, σίγουρα θα υπήρχε έστω και μία κατασκήνωση όπου τα παιδιά αντί για αμερικάνικες πολιτείες θα μάθαιναν για την αρχαία Σπάρτη, Έφεσο, Θήβα, Πέργαμο, Μίλητο, θα μάθαιναν για τα αρχαία ολυμπιακά αθλήματα, την δημοκρατία και ένα σωρό άλλα. Αλλά βλέπετε μια τέτοια κατασκήνωση στη χώρα μας θα φαλίριζε, όπως θα φαλίριζε και κάθε εταιρία ρούχων που θα έβαζε πάνω σ’ αυτά ελληνικά ρητά, γνωμικά, αποφθέγματα  – γέλαγε φίλος κατασκευαστής ρούχων, όταν του το πρότεινα. Και καλά οι ιδιωτικές κατασκηνώσεις που οσμίζονται τον αφελληνισμό του  Έλληνα και θέλουν να πουλήσουν, οι δημόσιες τι κάνουν;

Συμπατριώτες έχουμε καταλάβει ότι μόνο με την ψήφο, δεν γίνεσαι εθνικά υπερήφανος;

Δεν είσαι εθνικά υπερήφανος, όταν την μία διαδηλώνεις με συνθήματα «αμερικάνοι φονιάδες των λαών», «έξω οι βάσεις του θανάτου», «έξω το ΝΑΤΟ» κλπ, και αμέσως μετά δίνεις «ειλικρινείς ευχαριστίες» στους ίδιους που κατηγορείς. Και είναι τόση η ποταπότητά μας που δεν γίνεται αντιληπτό ότι ουσιαστικά τους ευχαριστούμε για εξυπηρέτηση των δικών τους γεωπολιτικών συμφερόντων. Και αν σ’ αυτούς δίνονται ευχαριστίες, σκεφτείτε σε μερικά χρόνια, πόσο γλοιωδώς θα δίνονται αντίστοιχες, στους Σόϊμπλε και Μέρκελ.

Δεν είσαι εθνικά υπερήφανος, όταν βρίζεις και ουσιαστικά απαγορεύεις το δικαίωμα της διαφορετικής πολιτικής άποψης.

Δεν είσαι εθνικά υπερήφανος, όταν άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης που προσέφεραν και προσφέρουν, χλευάζονται και ονομάζονται γερμανοτσολιάδες, και μάλιστα όταν κάποιοι απ’ αυτούς, εκδιώχθηκαν από τη χώρα από τους γερμανοτσολιάδες.

Δεν είσαι εθνικά υπερήφανος, όταν υπουργοί, βουλευτές, γενικοί γραμματείς, πολιτευτές, που για δεκαετίες υπηρέτησαν βρωμερές καταστάσεις, αναβαφτίζονται από άλλη κομματική κολυμπήθρα και επανέρχονται στις ίδιες θέσεις, βρίζοντας τους άλλους που μαζί τα κάνανε.

Δεν είσαι εθνικά υπερήφανος, μάλλον βάρβαρος, όταν τωρινό νομοσχέδιο απαγορεύει αποκλειστικά και μόνο στα παιδιά ΑΜΕΑ των μεταναστών, να λαμβάνουν την ελληνική ιθαγένεια.

Δεν είσαι εθνικά υπερήφανος, όταν οι μισοί λαδώνονται και οι άλλοι μισοί λαδώνουν.

Δεν είσαι εθνικά υπερήφανος, όταν στην εποχή του διαδικτύου, ρυπαίνονται μνημεία και τοίχοι της πόλης, χωρίς να εξανίστασαι, χωρίς να σου καίγεται καρφάκι.

Δεν είσαι εθνικά υπερήφανος, όταν στη χώρα σου αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς νεοναζιστικό κόμμα.

Κι ακόμη, δεν είσαι εθνικά υπερήφανος, όταν βλέπεις αιγοπρόβατα να βόσκουν στις καμένες περιοχές και ν’ αδιαφορείς.

Και δεν είσαι εθνικά υπερήφανος όταν παραλίες σκουπιδοτόπων παίρνουν γαλάζια σημαία, κοροϊδεύοντας ευρωπαίους και εαυτούς;

Τι να πρωτοπώ για τους δήθεν πατριωτισμούς και την δήθεν εθνική υπερηφάνεια που τώρα ανακαλύψαμε ως πατριώτες της πορδής.

Το ζήτημα δεν είναι μόνο τι κάνουν οι ηγέτες σου για να είσαι εθνικά υπερήφανος, αλλά τι κάνεις και συ κάθε ημέρα, κάθε στιγμή της ζωής σου.