Black Friday: Μαύρη Παρασκευή για τους εργαζόμενους, κέρδη για του ομίλους

Σε Μαύρη Παρασκευή για τους εργαζόμενους μετατράπηκε η …αμερικανιά των Black Friday που εισήγαγαν επιχειρηματικοί εμπορικοί όμιλοι και στην Ελλάδα, την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου. Ουρές πολλών ωρών έξω από καταστήματα από τα χαράματα, στρίμωγμα και άλλα ευτράπελα για να επωφεληθούν οι καταναλωτές από τις εκπτώσεις που αποτελούν το… τυράκι των επιχειρήσεων στις Μαύρες Παρασκευές. Ο θεσμός των Black Friday που λειτουργεί στις ΗΠΑ πολλές δεκαετίες, έχει πολλαπλά αποτελέσματα: τραυματισμούς-μέχρι και θανάτους-εργαζομένων και καταναλωτών από το ποδοπάτημα και στρίμωγμα, εξάντληση των εργαζομένων, τεράστια κέρδη και ξεσκαρτάρισμα εμπορευμάτων για τις μεγάλες εμπορικές αλυσίδες. Εργοδοτική και καταναλωτική καφρίλα σε όλο της το μεγαλείο!

Η επιμελώς αθέατη πλευρά των κατάμαυρων αυτών Παρασκευών είναι οι χιλιάδες εργαζόμενοι του εμπορίου, με 12-ωρα, πίεση και τεράστια εντατικοποίηση, και σε αρκετές εμπορικές επιχειρήσεις με απλήρωτη δουλειά (σίγουρα όμως κακοπληρωμένη…). Οι Μαύρες Παρασκευές είναι η συνέχεια μιας λογικής και πολιτικής του κεφαλαίου για την "απελευθέρωση" της αγοράς, όπου "εμπόδιο" για την κερδοφορία του είναι τα ωράρια των εργαζόμενων, οι περιορισμοί των νόμων για το ωράριο των καταστημάτων και μια σειρά άλλα... Έτσι και στη χώρα μας το εμπορικό κεφάλαιο ξεκίνησε με την απαίτηση για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, με αποτέλεσμα τα καταστήματα να ανοίγουν ήδη 7 Κυριακές το χρόνο. Η συνέχεια ήρθε με τις Λευκές Νύχτες, όπου Δήμοι και Εμπορικοί σύλλογοι στήνουν τοπικά καταναλωτικά πανηγύρια μέχρι αργά τη νύχτα τα Σάββατα. Σειρά τώρα έχουν οι ... Παρασκευές από τα χαράματα μέχρι αργά το βράδυ... 

Όλα αυτά στο όνομα της "τόνωσης της αγοράς" όπως λέγεται όμορφα από τους εργοδότες και τις επιχειρήσεις, ή για την ανάταξη των κερδών τους, όπως καταλαβαίνουμε όλοι. Τα επιχειρήματα των επιχειρηματικών ομίλων, ότι δήθεν έτσι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και καλύτερες αμοιβές φυσικά καταρρίφθηκαν επανηλλειμένα από τα ίδια στοιχεία των εργοδοτικών ενώσεων και εμπορικών συλλόγων: Αυξάνονται οι απολύσεις και η ανεργία στον κλάδο του εμπορίου, μειώθηκαν οι μισθοί, αυξήθηκε κατακόρυφα η απλήρωτη εργασία σε εμπορικές επιχειρήσεις, μειώνεται ο τζίρος στα καταστήματα, συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια, στις μεγάλες αλυσίδες, ντόπιες και ξένες. Συγκέντρωση-συγκεντρωποίηση του κεφαλαίου στον εμπορικό κλάδο δηλαδή, αυτό γίνεται.

Την νέα αυτή μέθοδο αύξησης της κερδοφορίας των ομίλων καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους στο εμπόριο. Όπως τονίζει η ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου-Ψηφιακών Μέσων Αττικής:

Η «ΜΑΥΡΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΡΤΗ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΦΡΙΛΑ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ

Με περίσσια περηφάνια η αλυσίδα πολυκαταστημάτων public μέσα από μια μεγάλη διαφημιστική καμπάνια ενημερώνει το καταναλωτικό κοινό ότι στις 25/11 φέρνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη “black Friday”. Πρόκειται για έναν προερχόμενο εξ Αμερικής θεσμό με «μοναδικές προσφορές για λίγες ώρες». Το νέο αναμεταδίδεται από ένα σωρό ενημερωτικά ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα σαν μια πρωτοποριακή κίνηση…

Ωστόσο, κανείς δε φαίνεται να το ψάχνει λίγο παραπάνω για το τί πραγματικά σημαίνει αυτή η “black Friday” τόσο σε σχέση με τις καταναλωτικές συνήθειες που διαμορφώνει, όσο και σε σχέση με τη δοκιμασία που συνιστά για τους εργαζόμενους στα καταστήματα. Ούτε και κάνει κάποιες αναφορές στις χαοτικές καταστάσεις που διαμορφώνονται μέσα στα καταστήματα (στο διαδίκτυο υπάρχουν άπειρα σχετικά videos) ή ακόμα και για τους θανάτους και τους τραυματισμούς που έχουν συντελεστεί και σχετίζονται με αυτή (7 και 98 αντίστοιχα τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ – βλ.http://blackfridaydeathcount.com/). Οι καταναλωτές, που μπορεί να περιμένουν και ώρες έξω από τα μαγαζιά για να προλάβουν τις προσφορές, καταλήγουν να ποδοπατιούνται και να πλακώνονται κυριολεκτικά μεταξύ τους. Και βέβαια η μανία τους παίρνει σβάρνα και τους εργαζόμενους, που πέρα από τον υψηλό και εντατικοποιημένο φόρτο εργασίας που τους επιβάλλεται στο πλαίσιο της “black Friday”, έχουν να εξυπηρετήσουν-αντιμετωπίσουν τους λυσσασμένους καταναλωτές. Αλλά ουσιαστικά και τις σωματικές επιθέσεις τους στο πέρασμα τους από τους διαδρόμους στην αναζήτηση των προσφορών. Μάλιστα, το 2008 ένας 34χρονος εργάτης της Wal-Mart έχασε τη ζωή του, όταν ποδοπατήθηκε κυριολεκτικά από 200 περίπου καταναλωτές.

Αυτός είναι λοιπόν ο θεσμός που με τόση περηφάνια τα public φέρνουν στην Ελλάδα. Προφανώς, αυτό το κρούσμα εργοδοτικής καφρίλας δεν αποτελεί μια εξαίρεση. Είναι μια πτυχή -και μάλιστα κάπως «μαύρη»- της συνολικής επίθεσης των εργοδοτών και του καπιταλιστικού συστήματος απέναντι στα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. Έρχεται να συμπληρώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που βιώνουμε, με τους μισθούς-ψίχουλα ή και τη μη καταβολή δεδουλευμένων, τις απολύσεις και την ανεργία, την εργασιακή επισφάλεια, τις ατομικές συμβάσεις, την εντατικοποίηση, τις απλήρωτες υπερωρίες, τη δουλειά τις Κυριακές, την ορθοστασία,…

Κι αν εμείς σαφώς και δεν έχουμε κάποιο ζήτημα με τις «καλές τιμές», μιλώντας για τις «ευκαιρίες» που προσφέρει το public στο πλαίσιο της “black Friday” (και μάλιστα σε μια περίοδο που σημειώνει κερδοφορία),ο νους μας πάει αυτόματα στους «μισθούς-ψίχουλα» που προσφέρονται στους συναδέλφους μας. Φαίνεται ότι για την εργοδοσία των public οι «καλές τιμές» πάνε πακέτο με την κακή-εξευτελιστική τιμή της δουλειάς των εργαζομένων της.

Από την πλευρά μας δε θα σταματήσουμε να καταδεικνύουμε την εργοδοτική ασυδοσία και να προσπαθούμε να βάλουμε ένα φρένο σε αυτήν. Και ήδη μέσα στο 2016 καταδείξαμε ακόμα μια καφρίλα της εργοδοσίας των public, όταν ενώ επέβαλε στους συναδέλφους να δουλεύουν τις Κυριακές, διοργάνωσε διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα «οι δικές μας Κυριακές» (βλ. «οι δικές μας (…κλεμμένες) Κυριακές»https://bookworker.wordpress.com/2016/04/18/oi-dikes-mas-klemmenes-kyriakes/)

Απευθυνόμενοι στους συναδέλφους μας θα θέλαμε να τους προτρέψουμε να μην κάνουν τίποτε παραπάνω από τις συμβατικές τους υποχρεώσεις και με κάθε τρόπο να γίνει σαφές ότι εμείς οι εργαζόμενοι αρνούμαστε να γίνουμε τα θύματα ή οι θηριοδαμαστές στην καταναλωτική αρένα που στήνουν τα αδίστακτα αφεντικά.

Παράλληλα, καλούμε την εργοδοσία των public να δώσει ένα τέλος σε αυτά τα κρούσματα. Και σε κάθε περίπτωση την καθιστούμε υπεύθυνη για όποια προβλήματα προκύψουν, ιδίως στους συναδέλφους μας.

Τέλος, απευθυνόμενοι προς τους καταναλωτές δεν μπορούμε παρά να τους ζητήσουμε να αντιληφθούν και τη δική τους ευθύνη για τις χαοτικές-επικίνδυνες καταστάσεις που διαμορφώνονται τόσο στις “black Fridays”, όσο και σε άλλες στιγμές κοσμοπλημμύρας μέσα στα μαγαζιά. Επίσης, τους ζητάμε να μην κάνουν την παραμικρή επιθετική κίνηση προς τους συναδέλφους μας. Και τους σημειώνουμε ότι εμείς οι εργαζόμενοι δεν είμαστε και ούτε θα γίνουμε τα προϊόντα της κανιβαλιστικής κατανάλωσης.

ΟΙ «ΜΑΥΡΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ» ΤΩΝ ΑΔΗΦΑΓΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟΚΤΗΝΩΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ.
ΜΑΥΡΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής

πηγή: narnet.gr