Σπύρος Καβακόπουλος: Μέσα απ' το περβόλι μου.

Μέσα απ' το περβόλι μου.

Περνούν κι ένοχα κοιτάζουν.

Τους καλώ,

ανακαλυπτόμαστε.

Την επομένη,

καλημέρα, καλησπέρα, τι κάνεις.

Τους μιλάς τους ακούς,

χωρίς κινητό και φεϊσμπούκ.

Όπως κάποτε.

Καταπληκτικό.